"De Smederij" te Groningen don braden bert van erk, winfred buma, Be Meiborg Steve Altenberg Diederik Idema,han hesselink, addy scheele,vincent grit, Jose Zwerink, Harry van der Laan,Hans Bosch, stageband bigband ,harry broekman, Laurens Blinxma, Jenne meinema,lielian tan , bert brandsma, Jeroen van Olphen,steve altenberg,,hannes langkamp,sebastian demydscuk,Rene van Astenrode,Dennis Eldermans Elmer Bergtra,Arend huisman,Bert van Erk.Oeds bouwsma Alex Simu , miguel martinez, david berkman, joris teepe,Toon le coultre, catalin milea, klaske kamstra, mirjam visser ,Kees de Groot, thomas hilbrandie,don hofstee, siebren van Munster
eetcafe "DE SMEDERIJ" Tuinstraat 4 te Groningen JAZZ & SESSIONS elke dinsdag 22.00 ANTREE FREE "LEKKER ETEN" De smederij is een klein intiem eetcafe het ligt aan de rand van het centrum Op een steenworp afstand van de schouwburg, prinsentuin en de Martinitoren 050- 312 69 23
28 feb. PETER BEETS2012. piano met oa Will Jasper sax en Ruud Vleij bas
Dat de combinatie Peter Beets (piano)-Bram Wijland (drums) een brisante is, hebben we al eens eerder in De Smederij kunnen vaststellen. Beiden stellen ze hun schaamteloze techniek volledig in dienst van de (groeps)swing. Een eivolle Smederij was er getuige van hoe Beets ‘The Gypsy’ met een spannende, emotionele solo diepte gaf. ‘Deze week moet ik weer met de Rosenbergs spelen,’ motiveerde hij de keuze voor het stuk.
Een paar nummers later, in Kenny Barrons ‘Voyage’, presenteerden de muzikanten zich als doorgewinterde groove merchants. De Haagse drummer had hier vanzelfsprekend een groot aandeel in. Ik kan me eerlijk gezegd geen situatie voorstellen waarin Wijland níet swingt. Ook zijn vegertjes vonken. In ‘Well, You Needn’t’ was hij, met zijn knallende accenten en funky rolls, een soort gereïncarneerde Blakey. Daarbij zal hij nooit vergeten, de solisten optimaal te laten schitteren.
Tenorist Will Jasper was nu eveneens op altsax te horen. De bescheiden blazer wist ook daar een licht opgeschuurd geluid aan te ontlokken. Doordat er intens naar elkaar geluisterd werd ging het viertal met enige regelmaat in hechte formatie glorieus de lucht in en het publiek met hen. Vandaar dat de schilderijen al tijdens het derde nummer scheef begonnen te hangen.
‘Je begrijpt dat hier een heel gelukkige producer staat,’sprak Diederik Idema, de organisator van de Smederij-avonden, tijdens een rookpauze in de steeg.
(Eddy Determeyer)
Generaties en culturen integreren in Smederij
Sessie met Jenne Meinema Kwartet, De Smederij, Groningen, dinsdag 4 oktober 2011.
Een van de aardige aspecten van de wekelijkse sessies in De Smederij is de ongedwongen confrontatie van totaal verschillende generaties en culturen. Zo speelde daar deze week bebopsaxofonist Jenne Meinema (80) op hetzelfde podium als een internationaal gezelschap van muzikanten die met hun drieën nog geen driekwart vanMeinemas leeftijd haalden. Deze keer geen ‘Donna Lee’ of ‘Ah-Leu-Cha’ in onzalige tempi van Parkerman Meinema. Als om aan te tonen dat hij niet van de straat is begon hij de set met ‘Waterfall’, een soort smooth jazz opus. Later volgden onder meer ‘A Pretty Girl (A Cadillac And Some Money)’ en ‘The Great City’ uit de boeken van respectievelijk het Buddy Johnson orkest en zangeres Shirley Horn. De vocalen nam bassist Lourens Leeuw voor zijn rekening. Dit was Leeuws debuut in De Smederij. Opmerkelijk, daar deze allround veteraan al een halve eeuw als steunpilaar van de Groninger rock and roll- en popscene geldt.
Aanvankelijk had Jenne nog wat intonatieproblemen in het hoog, zodat ik mijn hart vasthield. Naarmate de avond volgde werd zijn toon gelukkig beter. Met zijn gulle sound straalt hij op alt nog altijd onmiskenbaar gezag uit; de tenor is duidelijk secondair voor hem.
Ironisch genoeg had de sessie die op het optreden van het Meinema Kwartet volgde een boppiger karakter. Met zijn hippe versieringen en breaks was drummer HarryArling hier duidelijk beter in zijn element. In ‘Hot House’ was het echt alsof hij met zijn betrouwbare beat de rest van de muzikanten op sleeptouw nam. Ongeveer zoals bassist Bert van Erk de rest door de changes van ‘No Moon At All’ leidde. Inderdaad, misschien klinkt het wat lullig, maar de jonge gastjes en meissies deden hier spelenderwijs maar heel ondubbelzinnig en doeltreffend praktijkervaring op.
Van die jonge gastjes viel deze keer sopraansaxofonist Yung Su op. Niet alleen speelde hij zuiver, maar er leek zich ook een aarzelende contour van boventonen rond zijn geluid af te tekenen, die dit weerbarstige instrument zo warm en vibrerend kunnen maken.
‘Doe maar een blues in F,’ suggereerde sessieleider Diederik Idema, Lou Leeuw reageerde met ‘niet te snel, hoor’ en vocalist Paul Penninkhof zette ‘Lonesome Lover Blues’ in. Wat Loutje er overigens niet van weerhield, het tempo halverwege te verdubbelen. Dat nummer is natuurlijk een oude hit van zanger Billy Eckstine. Een nummer eerder was het onvermijdelijke ‘All The Things You Are’ al langsgekomen, dat sinds de dagen van Bird en Diz geopend en afgesloten wordt met de intro die oorspronkelijk bij ‘I Want To Talk About You’ hoorde, eveneens een oud succes van Mr. B. Het zal niemand opgevallen zijn, maar dat vind ik nou een mooi voorbeeld van spontane poëzie.
(Eddy Determeyer)
***************** # ************
19 jan 2010 John Engels drums Miquel Martinez sax Mark Haanstra bas
23-2-2010 Rob van Bavel keybaord sebastian cornelissen drums Frans Vollink Guitar
kevin gallagher trompet laurens Blinxma sax
Sessie Dena DeRose Addy Scheele piano
jenne meinema 60 jaar op de bune
jenne meinema 60 jaar "all of me" jose zwerink /kevin gallagher
Jose Zwerink "Songs & Vibes" Noorderzon 25-08-2010 & De Smederij
Diederik Idema Al bijna 15 jaar kun je er elke dinsdagavond van live jazz genieten: een uur concert en daarna open session. Pianist Diederik Idema is de stuwende kracht achter deze jazz avonden. Hij heeft zijn opleiding gevolgt aan het Gronings Conservatorium en speelt in o.a. het Jenne Meinema – Diederik Idema Quartet, het Dutch Palladium Orchestra,The Dance Diggers, BertvanErk's Mingus, Monk & More Zijn hart gaat vooral uit naar de dinsdag-avond sessions, en dat is internationaal niet onopgemerkt gebleven.
.
Jose Zwerink. is vooral bekend met haaroptredens in de cabaretgroep "Vrouw Holland" Aangezien zij daar de kleinste is staat zij altijd haar mannetje. Ze kan daar behoorlijk te keer gaan en gooit al haar energie en kunde over het podium. Dat ze ook prachtige ballades zingt is in de smederij regelmatig te horen. In "a romance in Jazz" is zij in verschillende bezettingen te horen. Zij heeft haar opleiding aan het Gronings Conservatorium gevolgt en heeft als zangpedagoge al menig leerling op het podium gebracht.
Rene van Astenrode vibrafoon/ Dennis elderman drums/ Winfred Buma gitaar / Bert van Erk contrabas
CD- presentatie "ROOS"
Daan Kleijn is regelmatig te horen op de Dinsdagavond sessie in de Smederij
Daan Kleijn krijgt vrijdag de VNO-NCW Noord Talent Award 2010. De 22-jarige gitarist zit in het vierde en laatste jaar van de opleiding tot jazzgitarist aan het Prins Claus Conservatorium in Groningen.
Het is de tweede keer dat de prijs wordt uitgereikt. De award is bestemd voor jong talent uit Noord-Nederland dat uitblinkt op het gebied van muziek of dans.
Vrijdag in de stadseditie van Dagblad van het Noorden een interview met Kleijn
Draai om je Oren Peter Beets Trio, dinsdag 15 september 2009, De Smederij, Groningen
Jazzmuziek kun je natuurlijk heel goed thuis beluisteren. Bij voorkeur in het gezelschap van een of meer gelijkgestemden, onder het genot van een bel cognac of een blauwe Chimay en een vette reefer. Of live, in een schouwburg of tijdens zo'n megafestival. Maar soms word je met je neus op de feiten gedrukt: de kroeg, dat is en blijft de natuurlijke habitat.
Mijn neus kreeg er ongenadig van langs toen ik naar Eet- en Jazzcafé De Smederij toog, gelokt door het aangekondigde optreden van het trio van pianist Rob van Bavel. Die laatste had evenwel afgebeld, waarop organisator Diederik Idema te elfder ure pianist Peter Beets had opgetrommeld, die trommelaar Bram Wijland had meegetroond. Dat hebben we geweten. Het toeval wilde dat de enige vrije plek pal tussen het drumstel van Wijland en Sem 'The Swingmaster' van Gelder te vinden was. Ik kan het ook niet helpen – maar zo kon ik natuurlijk wel mooi Brams biertjes aanreiken.
Tja, kunt u zich de laatste keer herinneren dat u zich in de schouwburg of thuis in de luie stoel hees hebt geschreeuwd en pijn in de kaken had van een avond lang smilen en dat bier en wijn gul over de vloer gulpten van het juichen en springen? Ik ook niet. Maar als je pal naast zo'n drummertje als Bram Wijland zit, weet je weer precies waarom je die pure onversneden bebop toch prefereert boven alle latere fusion en ander fröbelwerk. Wat heeft die gast een oren! Wat een feilloze, functionele dynamiek! Wat een verwoestende swing! No prisoners taken. ("Kwestie van concentratie," aldus Bram.) Ik kreeg de hele avond het poëem 'Live/At The Bee Hive' maar niet uit mijn kop. Helemaal niet meer toen de muzikanten er tijdens 'I’ll Remember April' alle beuken ingooiden.
Als je met zo'n slagwerker achter je niet swingt, moet je nodig je corpus en cerebrovasculairiteit eens laten doormeten. Nou, zulks lijkt me voor Peter Beets niet nodig. Dat hij een fabelachtige techniek en snelheid bezit, wisten we al heel lang (sinds het NOS Jazzconcours van 1987, om precies te zijn), maar dat viel in de algemene feestvreugde niet op. Hij speelde in De Smederij gewoon heel foxy, in de uptempo-stukken hamerde hij ostinato's in het hoge register en de melodische kwaliteiten van 'Too Close For Comfort' wist hij tot de laatste druppel uit te melken.
Memorabel ook was de ontmoeting van Bram Wijland en Bert van Erk, die na de pauze de bas van Hans Lass overnam. De heren hadden elkaar zeker twintig jaar niet gezien, dat was nog in de Utrechtse tijd dus, maar in 'Billie’s Bounce' sloegen er magische vonken over. Van Erk is dan ook niet slechts een stevige en doortastende begeleider met een fraaie toon, maar ook nog eens een inventieve en zeer melodieuze solist. Ondertussen speelde ook saxofonist Wil Jasper de sterren trefzeker van de hemel boven Groningen. In 'The Gipsy' klonk zijn alt zo lyrisch als een liefdesgedicht van een smeltende puber. "Alles wat Wil speelt is waar," fluisterde Sem me toe en zo is het maar net.
En toen hadden we de woest blazende Don Braden nog niet eens gehoord. In het dagelijks leven een keurige heer, maar na middernacht een beestmens op de saxofoons. Jongejongejonge.
19 januari 2010 John Engels drums, Miquel Martinez alt sax en Mark Haanstra bas
Dit is wat ik tot nu toe ( begin aug) heb geprogrammeerd. Het is dus nog allemaal klaar maar hopelijk kunnen jullie hier voorlopig wat mee
"Line Of Lyons": composer Gerry Mulligan Arend Huisman trombone,Harry Broekman barriton sax,Diederik Idema piano, Jeroen van Olphen Drums, Bert van Erk doublebass
"I cover the waterfront" composer Heyman Green sessie 16 okt 07 Ballad: Arend Huisman trombone, Harry Broekman barriton sax ,Diederik Idema piano, Jeroen van Olphen Drums, Bert van Erk doublebass
jazzsessie 16okt2007 HanHesselink,Siebren van Munster, Toon le Coultre,Cees Bruinsma, Harry van der Laan, Diederik Idema, Hannes Langkamp,Bert vanErk
JazzSessie "I'm just another cowhead" Miguel Martinez,Diederik Idema, Sebastian Demydscuk,Bert van Erk
Diederik Idema Al bijna 15 jaar kun je er elke dinsdagavond van live jazz genieten: een uur concert en daarna open session. Pianist Diederik Idema is de stuwende kracht achter deze jazz avonden. Hij heeft zijn opleiding gevolgt aan het Gronings Conservatorium en speelt in o.a. het Jenne Meinema – Diederik Idema Quartet, het Dutch Palladium Orchestra,The Dance Diggers, BertvanErk's Mingus, Monk & More Zijn hart gaat vooral uit naar de dinsdag-avond sessions, en dat is internationaal niet onopgemerkt gebleven.
.
Jose Zwerink. is vooral bekend met haaroptredens in de cabaretgroep "Vrouw Holland" Aangezien zij daar de kleinste is staat zij altijd haar mannetje. Ze kan daar behoorlijk te keer gaan en gooit al haar energie en kunde over het podium. Dat ze ook prachtige ballades zingt is in de smederij regelmatig te horen. In "a romance in Jazz" is zij in verschillende bezettingen te horen. Zij heeft haar opleiding aan het Gronings Conservatorium gevolgt en heeft als zangpedagoge al menig leerling op het podium gebracht.
Regelmatig komen er spontaan musici uit de hele wereld, (de laatste tijd vooral uit New York, Duitsland, Bulgarije en Roemenie) om samen met Groninger musici te jammen in de Smederij. De docenten en Amerikaanse gastdocenten van het Noord Nederlands Conservatorium zijn er regelmatig te horen. Ook de studenten die hier hun opleiding volgen hebben de gelegenheid hun opgedane kennis samen met meer ervaren musici in praktijk te brengen.
Zo is de Smederij een broedplaats voor musici van her en der wat dus broeierige jazzavonden oplevert, waarbij men zich moeiteloos kan voorstellen hoe het er in een authenthieke New Yorkse Jazzclub aan toe gaat.
